Jak przekonać dziecko do starych bajek?

W dzisiejszych czasach jako rodzice mamy spory problem. Bajki animowane często okazują się zupełnie

niedostosowane do najmłodszych odbiorców. Seriale w reżyserii koreańskiej, japońskiej czy amerykańskiej niejednokrotnie są albo brutalne, albo pełne niecenzuralnego słownictwa, albo po prostu idiotyczne.

Czasem mam wrażenie, że najciekawsze bajki dla dzieci (seriale zwłaszcza) powstały w latach naszego dzieciństwa. Ale jak można przekonać dzieci do tego, aby zainteresowały się „naszymi” bajkami?

Cóż, jednym z rozwiązań mogą być gry edukacyjne. Na przykład na grajnik.pl Kojot i StruśPędziwiatr są bohaterami czterech gier – i to całkiem różnych. Od pościgu między biednym Kojotem a Strusiem, po puzzle online z oboma bohaterami. Kto wie? Może Twoje dziecko dokona tego, czego nie udało się animowanemu Kojotowi i złapie w końcu tego Strusia?:) Naprawdę polecam, bo to fajna i interesująca rozrywka tak naprawdę nie tylko dla najmłodszych.

Wiluś i Struś, czyli dwaj bohaterowie dzieciństwa

Nie da się ukryć, że pojedynek pomiędzy Wilusiem E. Kojotem a Strusiem Pędziwiatrem był... cokolwiek

nierówny. Wiluś – wieczny pechowiec, któremu nic się nie udaje, Struś – beztroski (z wiecznym uśmiechem na... dziobie?!), który wszystkie pojedynki wygrywał dzięki niezwykłej prędkości. Dzisiaj spróbuję nieco scharakteryzować obie te postaci.

Na początek – Wiluś E. Kojot. Nie da się ukryć, że to zapewne nieco szalony geniusz i inteligent, który chce upolować zdecydowanie szybszego od siebie Strusia Pędziwiatra. Dlatego też buduje skomplikowane pułapki, niejednokrotnie korzystając przy tym z urządzeń i technologii firmy ACME. A pomysły ma przeróżne – od wystrzeliwania się z procy przez obdarzone napędem wrotki.

Ale Struś Pędziwiatr, beztrosko pędzący sobie bez celu gdzieś przez pustynię, z każdego pojedynku wychodzi bez szwanku. Bo to albo urządzenie nie działa tak, jak działać miało, albo rozpoznawalny przez każde dziecko charakterystyczny dźwięk „Bip-Bip” odwraca uwagę Kojota i w efekcie Struś ucieka w siną dal.